Mongolië - Khuvsgul Nuur, rijden met de wind

Mongolië Wiet Proesmans

We hebben er lang moeten voor reizen. Vele avonturen hebben ons hier gebracht. De vlakte had iets voor ons in petto. De uitgestrekte landschappen, gras zover het oog reikt. En blauwe hemels met witte schaapswolken tot aan de einder, en nog verder.

Haast niemand kwamen we tegen. Alleen de zon was onze vaste reisgezel. En onze chauffeur Baatar vooraan, wij achteraan, neuriënd in zijn oude Russische 4x4. Soms moest hij wat gas terugnemen, en de 4x4 krakend in voege doen treden. Dan reden we lijnrecht de heuvel op, de schaapswolken tegemoet. Volgens ons wist hij ook niet wat daar aan de andere kant lag.

En als we ‘s avonds onze tent opsloegen, om dan op forel te vissen in de ijskoude rivier, dan maakte hij een vuurtje van kurkdroog sprokkelhout. Geheel volgens de kunst. Hij was er niet gek op, op forel. Iets met niet, en met vissen en vogels. Zoveel verstonden wij uit het rough guide taalboekje van elkaar. Hij wijst naar een arend, die zweeft pal boven ons hoofd. Verrassend dichtbij in de avondzon. Koninklijke pracht.

Gek was hij wel, Baatar. Voor zijn moeder laadde hij de koffer vol met met ranzige boter gevulde yak-magen. Niet alles, zo’n russische kast vol met botermagen bij dagtemperaturen tot 35 graden. Maar goed als tegengewicht voor het jagen op marmotten. Plankgas over de grasvlakte met open deur. De rechterhand aan het stuur, in de linker een grote spade. En nog raak slaan ook.

Niet eens zo gek. Geroosterde en gedroogde marmot op een oude krant in de koffer. Je kan er kleine stukjes afsnijden met een groot mes. Als de honger komt. Of de boter begint te vervelen.

En dan nam hij die laatste helling. Op de top, geheel onverwacht, hadden we zicht op het Khuvsgul Meer. Baatar barstte spontaan in zingen uit. En wij wisten niet waar we het hadden.

Nu rijden we hier, op driftige kleine paardjes. We doorkruisen rivieren, volgen de oever. Soms worden we vervoegd door lachende ruiters. Ze vertragen hun galop tot onze gezapige draf. Hun stijgbeugels kletteren tegen de onze. Wij proeven de tabak van hun zelfgedraaide sigaretten. Dan gillen ze luid, en schieten er als een pijl uit een boog vandoor. Staand in diezelfde stijgbeugels, lijkt het wel alsof ze zweven.

Ook interessant?



Andere artikels die je misschien ook interesseren:

Armenië - Kruispunt van beschavingen

Andere... (Azië)    2024   Sophie De Craene

• Armeense erfgoed en gastvrijheid
• Culinaire reis
• Avontuurlijke ontdekkingen

Diep in de Kaukasus vind je Armenië, een land doordrenkt van eeuwenoude geschiedenis en ooit behorend tot een van de machtigste rijken in Azië. Als rustpunt op de oude Zijderoute fungeerde Armenië als brug tussen Oost en West. Vanaf de 17e eeuw verloor het echter deze positie en werd het een speelbal...

Zuid-Korea - rondreis door de Aziatische Tijger

Zuid- en Noord-Korea    2023

• 12-daagse rondreis 
• Topbezienswaardigheden
• Voor foodies en kunstliefhebbers


Zuid-Korea heeft de afgelopen jaren een enorme internationale boost gekend op cultureel vlak. Zo kunnen fans in alle uithoeken van de wereld liedjes meezingen van bekende K-Pop-groepen als BTS of Blackpink of scènes naspelen uit de populaire serie Squid Game. Na het megasucces van Psy's 'Gangnam Style' in 2012 snakten mensen naar meer...

China - Op zoek naar het originele Shangri-La

China    2023   Robin Vanhuysse

• 7-daagse begeleide rondreis 
• Ervaar het mythische walhalla in de Himalaya
• Authentieke inzichten en belevenissen


Shangri-la, een naam die resonantie vindt in het aardse paradijs en zijn weg vindt naar onze moderne wereld dankzij James Hilton's meesterwerk, "Lost Horizon," gepubliceerd in 1933. Hilton verbeeldde een mythisch paradijs diep verborgen voorbij het westelijke deel van de Himalaya, een vallei op het Tibetaanse...

close
close