Na 7 jaar in de toeristische sector in Brazilië te hebben gewerkt kende ik dat gigantische land bijna even goed als ons mooie kleine België. Ik bereisde het hele land van noord naar zuid, van oost naar west. Maar ik nam nooit de tijd naar andere landen in Zuid-Amerika te reizen. Dus toen ik besloot om terug te keren naar België om er voor Atlas Reizen / Brilliant Belgium te werken, organiseerde ik voor mezelf om een kleine pauze en plande een reis door Uruguay, Argentinië, Chili, Peru en Bolivia. Ik kon de kans niet laten liggen om deze prachtige regio te verkennen. Maar ik wilde het op mijn eigen manier te doen. Mijn eigen route ontwerpen, de vrijheid hebben om te stoppen waar en wanneer ik dat wilde. Dus begon ik mijn eigen Motorcycle Diaries te plannen!

In een paar weken verkocht ik alles wat ik had, waaronder mijn Yamaha TT 250cc waarmee ik dagelijks door het gekke verkeer van Rio de Janeiro laveerde. In de plaats kocht ik zijn grotere broertje de Yamaha Tenere 660cc. Niet meteen de meest krachtige motor op de markt, maar veelzijdig, betrouwbaar en sterk. Zowel op asfalt wegen als op onverharde wegen. Ik reed bijna 17.000km en ik viel zelfs een paar keer. Toch heb ik geen enkel technisch probleem gehad of raakte niets beschadigd. Altijd startte de motor bij het indrukken van de startknop. Het was een ware opluchting volledig te kunnen vertrouwen op mijn motorfiets.

Na een groot afscheidsfeest met al mijn vrienden verliet ik Rio op 3 mei 2015. De eerste week in de richting van de zuidelijke grens van Brazilië was echt geweldig. Wat een plezier op de prachtige bochtige wegen van de Serra do Rastro da Serpente & de Serra do Rio do Rastro. In Uruguay genoot ik van een paar dagen aan de kust van Cabo Poliono & Punta Del Este door, alvorens door te reizen naar Montevideo, de laid back hoofdstad van het land. Vanuit het charmante koloniale stadje Colonial Del Sacramento nam ik de veerboot voor de oversteek van de Parana River Delta naar Buenos Aires.

De hoofdstad van Argentinië was zeker één van de hoogtepunten van mijn reis. Met haar herkenbare Europese architectuur, sfeervolle wijken, heerlijk en leuke bars / restaurants moest ik mezelf soms in de arm knijpen om te onthouden dat ik in Zuid-Amerika was.

Na een paar dagen in BA was het tijd om verder te gaan. Ik doorkruiste Argentinië van Oost naar West, 1100 kms door the middle of nowhere doorheen uitgestrekte landschappen met afgelegen boerderijen, met eindeloze rechte lijnen in de "pampa"! Niet zo grappig om te rijden, maar Mendoza als belangrijkste wijngebied van het land als einddoel, hielp. Wijnproeven 'a bicyclette' in Mendoza was fantastisch. Ik bezocht er een aantal traditionele, organische en een aantal zeer moderne wijnproducenten. Ik had hier meer tijd kunnen besteden, maar het weer was perfect om de Andes over te steken. Ik besloot deze kans niet te te laten liggen en verhuisde naar Chili in de buurt van de Aconcagua, de hoogste berg buiten Azië.

Nu terugkijkend kan ik zeggen dat het echte avontuur hier pas begon. Ik verliet het tropische en gematigde klimaat voor de Alto Alpino. De volgende 5 weken reed ik offroad door de Atacama woestijn (gemakkelijk te begrijpen waarom de Dakar Rally hier zo graag komt spelen ...) en over de eindeloze bochtige wegen en passen van de Andes. Zoveel adembenemende landschappen en unieke plekken tussen San Pedro de Atacama, Salta, Cafayate, Potosi, Sucre, Titikaka Lake, Cusco en de mythische Inca-stad Machu Picchu.

Het waren fantastische ervaringen en goede ontmoetingen, die ik me mijn hele leven zal herinneren. Toch, na zoveel dagen op een hoogte tussen de 2000 en 5500 meter, was ik uiteindelijk blij om de dramatische landschap van de Andes achter mij te laten. Ik verliet La Paz in de richting van de lage landen van Bolivia, en doorkruiste de tropische bossen en de coca plantages in de buurt van Cochabamba, op weg naar Santa Cruz de la Sierra. Mijn laatste stop in het prachtige Bolivia was San Jose Dos Chiquitos, met zijn beroemde en mooi Jezuïeten missies.

De rest van de reis was een vreugdevolle rit door mijn geliefde Brazilië via de Mato Grosso (Pantanal) en São Paulo. Na een korte stop in Bonito om er te snorkelen in kristalheldere rivieren, bereikte ik op 1 juli eindelijk Rio de Janeiro. Zonder pardon verkocht ik mijn motor en nam het vliegtuig terug  België. Het was mijn eerste grote motoravontuur, maar ik weet wel zeker dat er meer zullen komen!