Straks komt 1 november er terug aan.  De dag waarop wij de overledenen herdenken en in het beste geval eens langsgaan in de kerk of op het kerkhof.  Niet zo in Mexico!

1 en 2 november is er elk jaar opnieuw een groot fiesta.  De Mexicanen geloven immers dat de zieltjes van overleden kinderen op 1 november terugkeren naar aarde, de volwassenen volgen op 2 november.  Het is niet ongewoon dat de Mexicanen een groot deel van het jaar voorbereidingen treffen voor dit belangrijke gebeuren, zoals het verzamelen van goederen die zullen worden geofferd in de driedaagse viering.

Graven worden schoongemaakt, altaren worden opgetrokken, huizen worden versierd, families komen samen op 31 oktober.  De decoraties nemen soms enorme proporties aan met vooral schedels en geraamten in felle kleuren.  De altaren worden overladen met het favoriete eten en drinken van de overledenen, het speciaal gebakken 'pan de muerto' wordt bovengehaald, foto’s roepen herinneringen op. Geen tranen en luid geweeklaag echter. De 'Dia de los Muertos', de dag van de doden, is een allesbehalve treurige gebeurtenis: er worden anekdotes en grappige gebeurtenissen opgerakeld.  Op veel plaatsen worden picknicks gehouden op de graven.  Calaveras worden voorgedragen, speciaal voor deze gebeurtenis geschreven korte gedichten over  de overledene, waarin op leuke wijze nog meer anekdotes naar boven komen.  Men durft ook de grafschriften te parodiëren.

Tijdens de festiviteiten zijn er optochten, mensen maken zich op en gezichten worden met schmink omgetoverd in skeletten, mosters, spoken,...  Aan het eind van de vieringen worden de geofferde etenswaren verorberd, samen met de onontbeerlijke flessen tequila of mezcal.